Mensen met grootheidswaanzin richten gedenktekens op; priamides, mausoleums, triomfbogen.
Hieronder vallen óók obelisken. Het fallus symbool bij uitstek voor de kleine man met een groot ego.
Op een maagdelijk zandvlakte op de Veluwe staat ook zo'n fallus, een betonen paal, of zeg maar gewoon een kleine grijze lul. Want het is niet eens zo'n indrukwekkend ding qua grootte, maar irritant storend is het wel!
Toen ik het voor eerst zag dacht ik dat het ding symbool stond voor de verkrachting van de zandverstuiving van Hulshorst.
Als een uitdagend opgestoken middelvinger midden in haar onbeschermde witte sereniteit.
Helaas heeft het Hulshorsterzand de afgelopen periode heel wat rampzalige veranderingen moeten doorstaan.
De recentste aanval op de eerbaarheid van het gebied is het overbodige Ecoduct over de A28. Door de aanleg hiervan is een gedeelte van het gebied afgesloten. Daardoor is er alweer een kostbaar stuk natuur door Natuurmonumenten ontoegankelijk gemaakt.
Daarvoor was al de Hierderweg/Schapendrift ernstig verminkt geraakt door de aanleg van een betonnen racebaan dat ook wel fietspad wordt genoemd. Van het rustieke aanzicht van een karakteristieke bosweg met een zand en schelpenpad is weinig meer over.
Dát unieke monumentale karakter is bij Natuurmonumenten blijkbaar niet beschermd!
Vervolgens werd de zandverstuiving vijf jaar geleden omgeploegd en gesteriliseerd. Waarbij alle latente groeikiemen grondig werden vernietigd om te voorkomen dat deze niet meer zouden kunnen ontkiemen. Het zand van de verstuiving moest weer gaan stuiven en niet begroeien.
Door toepassing van deze "verschroeide aarde" techniek zijn voor mij vele persoonlijke herinneringen en plekken in het landschap voor altijd weggevaagd.
Het miljoenen project is gelukkig niet helemaal in haar opzet geslaagd. Want het gras staat weer hoog en blond te wuiven en ik zie de jonge dennen boompjes weer opschieten.
Maar waar kan ik een claim indienen voor de aan mij toegebrachte emotionele schade voor mijn geroofde herinneringen!?
Bij nadere inspectie van de grijze paal op het zand bleek mijn eerdere gedachte geheel onjuist.
Het fallus symbool is niet neergezet als herdenking aan de zware en onnodige verminking van een onschuldige landschap. Maar als onbeschaamde borstklopperij omdat er tussen de 'natuur' organisaties zo goed is samen gewerkt om een adembenemend mooi landschap moedwillig en grondig te slopen.
Een paar ambtenaren met een veel te groot ego en leidend aan beroepsdeformatie hebben een verschrikkelijk lelijke paal van staal en cement in elkaar laten knutselen. En het geheel vervolgens uit een vrachtwagen op het zand gedonderd.
Je moet toch wel heel veel territorium drift hebben om to zoiets in staat te zijn.
Net als die graffiti spuiters die hun smerige 'tags' achterlaten,
Of net als een straathond die tegen elke lantarenpaal aanplast.
Deze 'schandpaal' kan de wandelaar en natuurliefhebber geen zier schelen en totaal niet boeien. Maar we zitten dus wel opgescheept met een grijze p.. die de horizon van het Hulshorsterzand grondig vervuild en verpest.
Dit rare gedrocht hoort helemaal niet thuis in een natuurgebied en moet zo snel mogelijk verdwijnen.
Asjeblieft, ik smeek uw.
Verlos ons van de Paal van het Hulshorsterzand!
Ik besef dat dit niet zomaar zal gebeuren en we zullen de natuur hierbij een handje moeten helpen. Want de kans dat het onding onderstuift met zand of door de bliksem wordt getroffen lijkt niet erg groot.
Hierbij doe ik een oproep aan alle professionele en amateur vandalen van Nederland om op 31 September 2015 met doorslijpschijven, pijpbommen, snijbranders, koningswater en voorhamers te verzamelen bij de kruising Hierderweg/Poolseweg.
Om van daaruit in gezamenlijk eensgezindheid het magistrale zand op te marcheren en vervolgens het lelijke monstrum aldaar met de grond gelijk te maken.
Om zo de kostbare eerbaarheid van het wildt en bijster land en het Hulshorsterzand in het bijzonder te herwinnen.
En zo ons esthetisch geweten te verschonen.
 |
| De Paal van Hulshorst |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten